آیا ابوبکر و عمر از روی رغبت اسلام آوردند یا به زور و اکراه؟؟

جدا کردن مالهای حلال از حرام، سعد بن عبدالله اشعری می گوید: روزی با شخص مخالفی صحبتی در میان آمد 
و درباره امامت با هم مناظره می کردیم تا اینکه بحث ما به جائی رسید که مخالف گفت: «آیا ابوبکر 
و عمر از روی رغبت اسلام آوردند یا به زور و اکراه؟» من فکر کردم که اگر بگویم از روی 
جبر بود کار به کارد و خنجر می رسد و اگر بگویم از روی میل بود، می گوید کافر بعد 
از ایمان، کافر محسوب نمی شود، پس با او مدارا کردم و کاری را بهانه کردم و جواب را به 
وقت دیگری موکول کردم. 
سپس بطرف منزل احمد بن اسحاق رفتم، گفتند: او به زیارت امام خود به سامراء رفته است. 
پس من به خانه آمدم و سوار بر استر خود شدم و به دنبال او رفتم. 
در منزل اول به او رسیدم، پرسید: قصد کجا را داری؟ گفتم: به خدمت امام حسن عسکری ع می روم 
تا مسئله مشکلی که برایم پیش امده است را از او بپرسم. 
پس با هم حرکت کردم و به سامرا رسیدیم و در کاروانسرائی دو حجره گرفتیم. 
سپس رفتیم و غسل توبه و زیارت کردیم. 
احمد توشه ای بر چادری پیچید و بر دوش نهاد و در راه تسبیح و تهلیل می کردیم و صلوات 
می فرستادیم تا به درب خانه امام حسن عسکری ع رسیدیم. 
خادمی بیرون آمد و نام هر دوی ما را برد و ما را طلبید. 
وقتی به درون خانه رفتیم، امام حسن عسکری را دیدیم که نشسته بود و بر دست راستش پسری ایستاده که 
گوئی ماه بدر است. 
سلام کردیم و جوابی از روی محبت و اکرام شنیدیم. 
احمد باز خود را بر زمین نهاد و امام حسن عسکری ع کاغذی در دست داشت و نگاه می کرد 
و در زیر هر سوال جوابی می نوشت. 
سپس به آن پسر گفت: «در زیر همیان، هدیه های دوستان و موالیان است، در آن نگاه کن» او فرمود: 
اینها به کار نمی آید چرا که حلال به حرام ممزوج شده است. 
امام حسن عسکری ع به او گفت: تو صاحب الهام هستی، حلال را از حرام جدا کن. 
پس احمد آن انبان را باز کرد و کیسه ای بیرون آورد، آن پسر که سرور عالم است به احمد 
گفت: این از فلان بن فلان است و در میان این سه دیتار طلا می باشد، یکی از فلان بن 
فلان است و عیب دارد و یکی را از فلان از فلان دزدیده است؛ و مابقی حلال و حرام کیسه 
را نام برد. 
همچنین یک یک کیسه ها را بیرون می آورد و عیب هر یک را می فرمود. 
در آخر فرمود: اینها را ببر و به صاحبانش برسان. 
سپس فرمود: آن جامه ای که فلان پیرزن بدست خود رشته و بافته است کجاست؟ پس احمد آن را بیرون 
آورد و آن جامه مورد قبول واقع شد. 
سپس امام حسن عسکری ع رو به من کرده و فرمود: مسائل خود را از پسرم بپرس که جواب درست 
و صحیح می گوید چون من خواستم که عرض کنم، حضرت صاحب الامر ع قبل از اینکه چیزی بپرسم فرمود: 
«چرا به آن مخالف نگفتی که اسلام آن هر دو تن نه از روی میل بود و نه از روی 
کراهت! بلکه اسلام ایشان از روی طمع بود چرا که دو تن، از کاهنان شنیده بودند و از اهل کتاب 
به ایشان رسیده بود که محمد ص، مالک شرق و غرب خواهد شد و نبوت او تا روز قیامت باقی 
است و صاحب ملک عظیم خواهد بود پس به طمع آنکه هر یک صاحب ملکی شوند و صاحب حکومت گردند 
اظهار اسلام کردند و چون دیدند که پیغمبر خدا ولایت به ایشان نداد و نمی دهد تصمیم گرفتند که آن 
حضرت را از روی شترش بیندازند. 
پس جبرئیل ع آمد و پیامبر ص را از تصمیم آنان آگاه کرد و یک یک آنها را نام برد. 
در آن هنگام که آنها کمین کرده بودند، پیامبر ص فرمود: بیرون بیائید که قصد شما را به من خبر 
داده اند؛ پس حذیفه آنها را دید و شناخت. 
چنانچه طلحه و زبیر به طمع آنکه به حکومت برسند با امیرالمومنین ع بیعت کردند و بیعت آنها از روی 
جبر نبود. 
ادامه دارد … 
برگرفته از کتاب عجایب و معجزات شگفت انگیزی از امام زمان – جمعی از محققین و مولفین به سرپرستی حمید 
عزیزی